Invalshoek 71 ~ Zin-Spectraal

	Reismeermins Invalshoek Schrijf-Uitdaging nr. 71 – sinds 19 april 2011 Thema: september 2016 Zin – Spectraal
Reismeermin moest noodgedwongen om gezondheidsredenen een stapje terug doen en daardoor lag ook deze schrijf-uitdaging een tijdje stil. Gelukkig komt daar per vandaag verandering in dus een oprecht “Welkom terug Minneke!”

“Heeejjj daar is ze weer…welke woorden zal ze deze keer als thema aan elkaar gekoppeld hebben?” … waren mijn 1e gedachten toen mijn mailbox bliepte en ik haar naam zag staan… na een klik was ik ietwat wijzer… de radertjes in mijn hoofd begonnen gelijk te draaien, op volle toeren, zoals gebruikelijk wanneer het, al dan niet bewust, een ‘opdracht’ tot zich neemt…

Net als Minneke worstelen velen met gezondheid, zowel fysiek als mentaal, tegenslagen overkomen ook iedereen en die het hoofd bieden is een hele klus op zich. Hoe dat ingevuld wordt, de ja de nee, is voor ieder mens verschillend. Alleen al daaruit blijkt de uniekheid van de mens.
Het spectrum van gezondheid kent geen grenzen noch afmetingen. Wat voor de ene persoon prima werkt kan voor de eerstvolgende totaal nutteloos zijn, geen wonder dus dat veel specialisten soms met de handen in het haar zitten als ze weer eens constateren dat iets dat voor een grote menigte prima resultaten afgeeft voor de ander niets doet of erger nog kleine en grote rampen kan veroorzaken.

Tal van voorbeelden kan ik noemen. Als ik bijv. manlief een kwartje of halfje van één van mijn pijnstillers geef is zijn pijnklacht binnen de kortste tijd vervaagd of zelfs verdwenen. Geef ik hem een soortgelijke portie van mijn slaapmedicatie slaapt hij klokje rond terwijl ik met een veelvoud daarvan ’s nachts in veel gevallen nog klaar wakker op de bank kan gaan zitten.
Als je kijkt naar voedingsproducten is het verhaal niet anders. Met bijv. een darmziekte is het echt uitvogelen wat wel en wat niet verdraagbaar is. En dan nog zijn geen 2 darm-problemen-hebbende mensen gelijk.
Ben je dan ook nog eens gezegend met meerdere klachten en dat ook nog eens lichamelijk en geestelijk is het helemaal vervelend, er gaat zo ontzettend veel tijd en energie mee verloren om erachter te komen wat werkt, wat niets doet, wat de klachten verlicht of verhevigt. Om nog maar te zwijgen van de invloed die je leeftijd op dit geheel hebben. En bizar genoeg is het ook nog eens zo dat geslacht mede van invloed is.

Als je dan na jarenlang dokteren, de ene na de andere medicatie of wat ook maar hebt geprobeerd, dan e.i.n.d.e.l.i.j.k. een soort van balans weet te bereiken dan spring je een gat in de lucht. De zin in het leven die je verloren leek te zijn keert dan stukje bij beetje terug. Totaal zinloos zit je zinloos op de bank en besef je heel goed dat het niet langer gaat zoals het gaat, dat je iets moet doen. Tegelijkertijd beseffend dat je met de beste wil ter wereld niet weet wat je nog kunt proberen en dus alle mogelijke moeite moet doen om de zin, die je daarvoor nodig hebt, in te zien en wel zodanig dat het je motiveert om de zin voor een volgende stap op te brengen.