Uitgebloeid

Aan je bestaan komt een eind, je dagen zijn geteld
nadat je in pracht en praal voluit bent opgeweld.
Het overleven is begonnen, tijd is zo geronnen.
Kracht glipt als zand door je vingers,
je reikt hongerig naar het licht.
Stralend in pracht en praal
je sporen rond strooien.
Nog iets geven,
voluit leven.
Uitgebloeid.
Leven gegeven
door uitbundige bloei.
In ronde rij gerangschikt
nadat je je fundamenten verloor.
Vooraleerst met gelijken op een hoop,
daar dan weer weg geplukt en meegenomen.
Daarna werd je dagelijks attent gevoed en verzorgd
en kreeg je een mooie plaats en bewonderende blikken.
Het zaadje gezaaid, door wind verwaaid, bloeiend leven dat verfraait.

24 gedachten over “Uitgebloeid

  1. Een dubbele wauw ook van mijn zijde want ik vond je woorden supermooi en ook gemaakt als een zandloper die de woorden verspreid. Prachtige foto daarbij gezet. Ik wens je mooi en gezellig weekend. 🙋🐿️

    Like

  2. Mooi! Echt geweldig geschreven. Maar naar te lezen dat het niet zo goed gaat.
    Ik mis je bij het zwijmelen. Ik hoop dat snel beter gaat.

    Een dikke kus van mij.

    Liefs Joanne

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.