Tikkertje Spelen

Als je mijn vechtgenoot vraagt wat hij weet van hart- & vaatziektes is zijn antwoord steevast, terwijl hij zijn arm naar mij uitstrekt: “moet je haar vragen,
ik heb er geen ervaring mee”… (Al vóór het begin van zo’n vraag heb ik dan al uitgebreid gegrijnsd en luid gegrinnikt).
In 1957 kwam een minuscuul ventje op de wereld van amper 4 pond, dat naar verluidt door de zusters in het katholieke ziekenhuis met pure slagroom gevoed werd oa om hem maar op gewicht te brengen… Inmiddels is hij op een paar maanden na 65 en weegt hij ‘nog’ maar zo’n 135kg na een jojostrijd vanaf 165kg maar dat even terzijde.
In zijn familie zijn velen overleden aan hartproblematiek, waaronder oa zijn eigen vader, de dag na zijn 62e verjaardag en diens vader ook in diens 62e levensjaar maar ook de broer van zijn vader die 65 was.

Gisteren moest hij weer naar de huisarts, hij gaat daar 3-maandelijks heen voor controle want hij heeft hoge bloeddruk, hoge cholesterol en zijn hartslag is ook altijd aan de snelle kant en omdat 1 van zijn boezems groter is dan de andere 3 zit daar een ruisje (al vanaf zijn geboorte dus). Hij heeft vanaf zijn jeugd tot aan zo’n jaar of 5 geleden altijd zwaar gesport. En ‘vroeger’ veel gedronken en daarnaast zijn volwassen leven in ploegendiensten werken en een groot fan van een ‘vette bek’ en heel zijn leven gerookt tot 2,5 terug.
Hij hartpatiënt? Hij dé geschikte kandidaat gezien zijn waslijst aan vinkjes bij ‘hart- & vaatziekten’? Hóé kóm je dáár nóú tóch bij???  (Jullie snappen vast wel dat ik die discussie al lang niet meer aanga.)

Terug naar gisteren … hij dus naar de huisarts…controle… hij zou daarna thuis komen eten en dan door naar zijn werk… zou… Nou niks daarvan dus want binnen een kwartier was ie terug en moest ik met gezwinde spoed de schoenen en de jas aan en de auto in en zaten we weer 10 minuten later op de SEH van ons stedelijk ziekenhuis en weer een minuut later (het kan echt snel…) lag meneer aan tig dragen en piepend apparatuur en zag ik een hartslag die bijna het dubbele van de mijne is (jah ik krijg altijd moppers van de cardioloog dat mijne te laag is, alsof ik dat zelf bepaal duhuh) en getallen van bloeddruk die ik nog nooit gezien had zo hoog.  Witte jassen liepen af en af en toen werd het stil en moesten we wachten…. op uitslagen van bloed en andere onderzoeken… zou plm een uur duren werd gezegd.
Terwijl hij daar zo lag hadden we het erover dat hij die kamertjes niet zo leuk vond waarop ik zei: Het is geen tikkertje hè, waarop hij weer zei, we kennen dit kamertje te goed, jij lag hier vaker dan ik… waarop ik weer zei: ik zat hier ook vaker dan jij, met Klaas bijv. Hoe dan ook, wie ook ligt of zit… tikkertje spelen is leuk maar zullen we gewoon afspreken een ziekenhuis daarbij buiten spel te laten dus zeker kamertjes als deze? Daar was hij het wel mee eens.

(sarcasme >>> aan) Nou joh, helemaal geen punt toch. Mijn niet-hartpatiënt echtgenoot en ik lopen óver van geduld dus we vermaakten ons prima en de tijd vloog voorbij. (sarcasme >>> uit) Op een gegeven moment kwam er iemand binnen in het blauw (iekssssssssss) en die ging met man in gesprek en hij benoemde dat hij geen hartpatiënt was, ik kon (al hoe zeer ik ook mijn best deed) mijn grinnik niet onderdrukken. De jongeman in het blauw keek mij aan en wendde zich terug en grinnikte en zei: “uw vrouw en ik zijn het niet met u eens… en uw dossier vertelt ons ook een heel ander verhaal… bovendien is het samen ‘iets’ zijn toch veel gezelliger?  U bent nu gewoon gezellig samen lid van de club grinnikte hij. “humor is de redding” zei ik. De meneer in het blauw wist verder te vertellen dat de bloedwaarden oké waren… met dien verstande passend bij wat al bekend was en na gesprek met de cardioloog er dus momenteel niets te doen was en we dus huiswaarts konden keren. (3 uur later!!) De medicaties die hij al (jaren) slikte waren wederom gecontroleerd op dosissen en hoefden niet aangepast, wel moet hij de komende tijd extra onder controle en vaker prikken en het rustig aandoen.

Dat laatste neemt hij erg letterlijk want waar is hij op dit moment?
Juist ja, óp zijn werk….

Nou zou ik Mingalar OO’s verjaardag zo wie zo al niet vergeten natuurlijk maar nu zo wie zo niet meer, ik kon om meerdere redenen niet bij haar verjaardagsfeestje zijn en achteraf bezien was dat maar goed ook…

 

 

Heb én hou het goed