Karoi & Kaidi + baby #2

Op de afgesproken tijd ontmoette ik Daphne met Cincia op de carpoolplaats in Beilen en  na het tanken aldaar vertrokken we richting Blijdorp. 3/4 van de reis verliep voorspoedig tot we zagen dat er ‘verderop’ een ongeluk gebeurd was en dat dat een forse vertraging zou opleveren, Google Maps is hartstikke handig!, dus bedankten we de app en namen de afslag voor de voorgesteld route en om even na 11-en parkeerden we de auto voor de ingang van het park, we blindeerden het voorraam, en gingen op weg naar de koffie.

Met gevulde magen en blazen zetten we onze voeten aan het werk en de wasberen lieten zich niet zien dus kwamen we het eerst uit bij de Steller Zeearend en daarna bij Nivi en Wolodja, die ons wel op een wat schouwspel trakteerden.

We vervolgden onze weg en terwijl we gezellig kletsen, veelvuldig zaten, klikten onze camera’s naar volle lust. Een aantal foto’s maakte ik met mijn gsm want ik wilde een paar ‘thuisblijvers’ natuurlijk ook iets mee laten beleven… dat werd gelukkig in dank ontvangen, hoe mooi is dat, mensen blij maken is jezelf een cadeautje geven, ja toch niet dan?!

Mijn Happy Stones, ik had de afgelopen dagen een serie gemaakt die morgen zichtbaar worden in de blog, heb ik allemaal weggelegd, maar heb er geen gevonden…

Bij de Okapis bleven we even wat langer want ja daar ben ik natuurlijk wel fan van. Maar goed, we moesten wel verder want het park is niet bepaald klein. We zorgen er uiteraard ook voor dat we genoeg te drinken tot ons namen want in de warmte van vandaag is dat wel belangrijk. We spraken ook af genoeg flessen water mee terug te nemen voor onderweg terug want we wisten niet wat we konden verwachten.

Eenmaal bij de UI (het verblijf van de giraffen) aangekomen speurden onze ogen het verblijf van hun buren af, de hyena’s. We zagen Karoi heen en weer drentelen, wel enorm op zijn hoede want tja, hij had duidelijk geen idee waar moeders de vrouw was maar kon ook zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen kennelijk. Even later kwamen 2 verzorgers met emmers vlees aanlopen en daar had meneer wel oren naar. En toen ineens kwam moeders naar voren geschoten, die kennelijk ook wel trek gehad. Karoi was duidelijk onder de indruk, snaaide een stuk en schoot als een haas, met volle mond, naar zijn eigen verblijf terwijl Kaide zich tegoed deed aan een homp vlees dat haar zichtbaar, én hoorbaar (oefff mijn misofonie) smaakte. Ik maakte me dus na een paar kliks snel uit de voeten glimlach.

Bokito en kroost hadden het goed bekeken, die vonden het buiten kennelijk te warem, die zaten heerlijk binnen in de koelte. Namasté met dochter Karuna dachten er anders over, die genoten van de zon en het water dat hun verblijf deels omringt.

Wij zagen op de klok dat de tijd al aardig richting sluitingstijd van het park ging en wij hadden nog steeds niet de klauterkabouter geklikt.. en dat kunnen we Petra in Berlijn natuurlijk niet aandoen. (zeker nu niet, zij maakt door K een heel moeilijke tijd in haar leven door, duimen dat dat goed afloopt allemaal, ze werd vandaag geopereerd). Dus veel van mijn gedachten waren in Berlijn, ook een B maar niet in de Rotterdamse versie. Hopelijk kunnen onze foto’s van Radjik en zijn familie haar opvrolijken en door deze moeilijk tijd voor haar heentrekken.

We maakten ons op richting de uitgang, met redelijke haast door het oceanium heen want we wilden ook nog de winkel bezoeken voor onze magneten voor sluitingstijd en dat lukte allemaal net op de laatste minuten. Tegen 6-en stapten we in de relatief koele auto en hoopten er het beste van, met ieders een 3-tal flessen water. Het was wel druk, zoals het hoort, zeker in die regio van het land, maar konden relatief probleemloos noordwaarts tuffen.

Bij Zwolle pauzeerden we even, op de parkeerplaats bij de gele M, en namen we een doos met Spicy Nuggets, man man man, vrouw vrouw vrouw, wat zijn die lekker, ik ben bang dat ik een nieuwe verslaving aan het ontwikkelen ben grijns.

We tuffen verder en om 9 uur waren we in Beilen terug en een klein half uur later was ik thuis waar ik door 2 onstuimige heren net niet ondersteboven werd gelopen terwijl J met met koffie en cola onthaalde. Ik pakte mijn tas uit, installeerde me op de bank en ging met de blog en de foto’s aan de slag, zoals mijn routine is. Daphne’s foto’s heb ik uiteraard nog niet maar die van Cincia staan al wel online. Die bofkont heeft een nieuwe camera met een optie waarmee zij ze online kan zetten dus terwijl Daphne ons veilig en vertrouwd huiswaarts reeds, ik op apegapen naast haar zat, maakte Cincia ondertussen al een album in. Uiteraard volgt een blog van Cincia over vandaag ook nog maar haar foto-album kan alvast bekeken worden als je op de foto hieronder klikt.

Het album opent zich als je op de foto hieronder klikt.

En ja ik had mijn scoot weer thuis gelaten… het was een zware dag want a) Blijdorp is groot b) het was warm en benauwd en c) de 1e lading pijnstillers hadden kennelijk besloten een snipperdag te nemen…maar de 2e serie (die ik wel eerder had willen nemen achteraf) werkte gelukkig wel dus toen ging het beter. Uiteindelijk heb ik het toch maar mooi (weer) gedaan en heb ik zelfs mijn handen thuisgehouden al was de verleiding af en toe heel erg groot om even opzij te slaan (grijnsssss)

 

 

Heb én hou het goed