Ik verwachtte een pakketje van de blauwe bolle… dus toen de brievenbus rammelde verwachtte ik ook een ‘plof’ op de mat die achter de voordeur op de grond ligt maar in plaats van één plof hoorde ik er twee.
Huh? twee??
En ja hoor, even later lagen er dus 2 bruine dozen op mijn schoot, beiden van de blauwe bolle.
Die ene klopte dus wel, maar die andere… daar snapte ik niks van.
Nou weet ik dat mijn ktg knap verrot is dus ik keek man aan en die zei: “heb je iets vergeten? Ik weet ook van niks, je moet niet bij mij wezen hoor”,
Ik pijnigde mijn hersens eventjes maar er ging geen luikje open en inmiddels weet ik uit ervaring dat langer pijnigen dat ook niet gaat doen dus opende ik de doos in kwestie en tot mijn verrassing vielen er 2 boeken op mijn schoot…
Tja en toen was ik wel even stil… ik zocht de boekjes af, ik zocht de doos af maar vond verder niets, geen indicatie op wie de afzender was. Ja oké de blauwe bolle natuurlijk maar dat was ‘slechts’ de tussenpersoon… De “Blauwe Henny” van de Surprise-Show is dé grote onbekende!
Wat een ontzettend leuke én bovenal lieve verrassing! Héél hartelijk bedankt aan de gever -a la Henny Huisman met diens Surprise Surprise Show- die hopelijk hier leest!!
Het Groot Niet Te Vermijden…
Niet dat ik ze nou heel vaak bezocht maar zo af en toe kwamen ze wel in de jaren voor, rondom en na eeuwwisseling voorbij omdat ik een goede kennis had in onze vorige woonplaats die helemaal gek van ze was en met wie ik dus wel ieder seizoen ging, tot aan haar overlijden.
De naam van die band is nu wel een beetje dubbelzinnig, driedubbel zelfs, afhankelijk van hoe je het wilt uitleggen en aan wie je het dan uitlegt want het onderwerp dat tegenwoordig op ‘iedereens’ lippen ligt, bij één wat meer letterlijk dan de ander, kent ook best een hilarische kant als je het met een persoon bespreekt die niet in de negatieve kant van de ervaringen zit.
Eerlijk gezegd heb ik wel even getwijfeld of ik dit zou plaatsen of niet.. ik wil namelijk niet de indruk wekken dat ik dat wat nu gaande is te bagatelliseren. Er is namelijk nog veel niet bekend, er zijn veel meer slachtoffers dan al wel bekend, én bovenal zijn er mensen slachtoffer waarover nu niet of nauwelijks (nog) gesproken is…. denk aan kinderen van daders bijv.
Toch wilde ik onderstaande jullie ook niet onthouden want het is gewoonweg te leuk ondanks het paradoxale onderwerp in de tijd van nu, ik heb de tekst erbij gezet omdat het soms niet helemaal te volgen is.
Het leven is niet altijd simpel.
Er deugt geen moer van het systeem
want de helft van heel de mensheid
heeft een levenslang probleem.
Het is de piemel.
Ja de piemel, het zorgenkind van iedere vent.
Piemulll
Zing maar mee want dat haalt ‘m uit zijn isolement
(nou kom op Rotterdam, niet zo stijfjes).
De piemel leidt een eigen leven
en af en toe is ie echt hondsbrutaal
(woef 4x)
Je kunt ‘hem wel een beetje trainen
dat is wel goed voor zijn moraal
daar wordt ie hard van
Jahh de piemel
Zing ut nu maar allemaal
Piemulll
Dank u wel namens alle piemels in de zaal.
Elke man die heeft een piemel
voor een plas of hoogtepunt
’t is een kruis dat hij moet dragen
omdat je hem niet ruilen kunt.
(Heej hij gaat omhoog) – (modulatie)
Hij is onmisbaar op de camping
hij maakt een onderbroek soms tot een tent
af en toe is hij besneden
behalve als je voorhuid-strevend bent
Het is de piiemul, ja de piemel,
we gaan voor de laatste keer
Piemulll ohhhhh
u merkt het,
de piemel is goed voor de sfeer (3x)
Ik moet nu stoppen want hij heeft het weer.
(Bovenstaande opname is uit 2013 , uit het Oude Luxor te Rotterdam, uit de show “Save the Last Dance”. Het Groot Niet te Vermijden werd opgericht in 1983 door Peter Tinke en Jochem Kroon en kende de jaren daarna wat wisselingen in de samenstelling. In 2013 werd de samenstelling gevormd door Peter Tinke, Jochem Kroon en Martin Bakker, Louis Kockelmann en Sjoerd Plak. De band stopte met voorstellingen in 2019 met als laatste voorstelling “The Last Waltz” , gespeeld door: Martin Bakker, Jochem Kroon, Chris Grem, Evert Josemanders & Peter Tinke)
UPDATE – CORRECTIE
Ik meldde hierboven ten onrechte dat ze gestopt zijn want ik ontdekte zojuist (22.45 uur) dat de bank een afscheidstournee gaat doen in 2022… lees HIER meer.
Woensdag 8 december met berichten uit het Hilversumse, goede berichten, wie wil die nou niet, nou ikke wel en ik weet zeker dat ik niet de enige ben.
Bovenstaande foto toont al wel aan dat er een paar pondjes minder mee te slepen zijn dan voorheen door ons aller Karel. Ook zien we dat de toevoer van lucht uit een flessie minder hard nodig is dan dat het de afgelopen weken was en ja we zien ook dat meneer weer het heertje is na een scheerbeurt grijns.
Al met al heel positief want het dal waar Corona hem in trok was niet bepaald ondiep zoals wel is gebleken uit de berichten en met name zijn afwezigheid in blogland.
Inmiddels keert hij al meer en meer terug dus dat hij aan het opknappen is blijkt gelukkig wel..
Gelukkig bleek maar eens weer hoe fijn volk het bloggersvolk is als het gaat om het om elkaar heen gaan staan in tijden van nood want na een oproep kwam er een ‘storm’ op gang en werd er de ene na de andere leuke kaart en andere zaken bij hem aan bed bezorgd.
Helemaal top natuurlijk, dank je wel iedereen !!!
Vandaag dan het bericht dat het dusdanig goed gaat -nadat hij gisteren al meldde dat niet langer het label covid aan zijn status hing- dat hij as vrijdag het ziekenhuis mag verlaten.
Niet dat hij dan naar huis mag, dat is nog een brug te ver.
Met de transferverpleegkundige is na overleg met andere artsen nav diverse onderzoeken besloten dat hij een tijdje gaat revalideren -hij is immers wel copd-patiënt- in Blaricum, zijn adres aldaar zal dan gaan worden:
Dhr. K. van der Velden
Transitorium Naarderheem – locatie Blaricum
Rijksstraatweg 1
1261 AN Blaricum
Al met al dus goede berichten die ik uiteraard graag deel in een update, bij deze dus!
“de beste dag sinds vrijdag” kreeg ik te lezen. “saturatie ook al de hele dag goed”.
De fietsende -wandelende vaak ook- zwerver ligt echter nog wel in het witte bed in een Hilversums hotel maar hij heeft zijn 1-persoonssuite inmiddels ingeruild voor een 3-persoonskamer.
Ik weet dat er al een paar kaartjes onderweg zijn… voor degenen die dat nog willen doen maar niet over een adres beschikken… dat is er nu: post mag naar:
Dhr. K. Van der Velden (Afd. A2)
Tergooi Medisch Centrum locatie Hilversum
Van Riebeeckweg 212
1213 XZ Hilversum
Vanaf hier wensen wij hem natuurlijk spoedige beterschap, dat ie maar snel weer op én in de benen mag, wandelend en fietsend, zwervend door het land met fiets en camera in de hand!
IK keek er al lang naar uit. Zaterdag 6 november. De terugkeer van “Even tot hier” op tv. De start van het nieuwste seizoen, seizoen nr. 6 en dus zaten man en ik er gisterenavond helemaal klaar voor en wederom werden we niet teleurgesteld, niet dat ik dat verwacht had overigens maar ja dat kan natuurlijk wel want het niet nogal een klus om jezelf elke week te moeten overtreffen dus zeker als je dat meerdere seizoenen moet doen.
Ik kan het dus ook niet laten enkele hoogtepunten van gisteravond met jullie te delen ingeval jullie het gemist hebben en anders in herhaling want nogmaals zien is zeker ook geen straf grijns.
Niels van der Laan en Jeroen Woe … kom der maar in, welkom terug!
Sommmigen van jullie kennen haar misschien nog wel, anderen niet maar toch vandaag even aandacht voor een jarige blogster, die die hier op de foto vrolijk en wel naar ons zwaait terwijl ze geniet van haar Chocomel.
Deze foto maakte ik tijdens ons uitje naar de Oostvaarders Plassen, die door haar zoon georganiseerd was en waarbij ook haar dochter met man en kinderen aanwezig waren om haar 73e verjaardag te vieren in 2014. (Foto-album HIER).
Corry blogde altijd en is enorm ziek geweest, we hebben zelfs al afscheid van haar genomen bij wijze van spreken en dat vaker dan één keer. Haar man Johan, was haar rots in de branding en de schok was dan ook groot toen eind mei 2013 het bericht kwam dat hij ernstig ziek was en ons ‘binnenkort’ zou gaan verlaten. Dat ‘binnenkort’ werd een maand later op 28 juni.
Corry knapte weer op, althans, kwam weer op de been. Heeft nog steeds veel strijd met haar lichamelijke conditie te voeren en noodzakelijke operaties kunnen vanwege andere nare kwesties niet uitgevoerd worden, leren leven met ongemak en veel pijn is haar, naast het alleen zijn ook nog ten deel gevallen.
Evengoed heeft zij nooit de moed op gegeven en is ze altijd de lieve stoere sterke dame gebleven die ik vanaf dag 1 in haar zag.
Inmiddels woont ze al weer een paar jaar in een verzorgingstehuis op zelfstandige basis met hulp ‘om de hoek’ als het ware. Ze is 3x overgrootoma, van achterkleindochter Rune en achterkleinzoons Cas en Finn.
Vandaag is ze jarig… en viert ze haar 80e verjaardag. Alhoewel ik haar niet kan bezoeken, bezoekt de postbode haar namens mij natuurlijk wel en heb ik haar ook telefonisch al gefeliciteerd. Zodra het op een veilige wijze kan ga ik haar natuurlijk ook fysiek weer bezoeken. En met de komende versoepelingen zitten uitjes met versnaperingen zoals onderstaande er vast ook wel weer in.
LIeve Corry, van harte gefeliciteerd met je 80e verjaardag, dat je maar snel een grote meid mag worden en ik je heel gauw weer mee mag nemen naar ies leuks en lekkers want samen ‘smullen’ , daar houden we nog steeds van glimlach .
Corry blogt al een paar jaar niet meer maar ze vindt het vast heel leuk om via de mail te merken dat we haar niet vergeten zijn en felicitaties te ontvangen op haar blog…. https://corry1941.wordpress.com/
Dit is een onder de riem van alle mensen die wereldwijd dag in dag uit knoeterhard werken om dierenleed te verzachten en daardoor te verkleinen want het uitroeien is natuurlijk utopie. Lees verder “Dappere Dodo”→
Vroeg opstaan is niet meer nodig sinds ik niet meer voor Klaas hoef te zorgen dus mijn dag- & nachtritme zijn behoorlijk verschoven maar als je dan weet dat er op een ochtend om 10 uur een programma op tv komt dat je graag wilt zien (en ja natuurlijk actueel en niet vanuit een opgenomen of terugkijkende situatie) moet je wel de wekker zetten.
Dát bleek uiteindelijk niet nodig geweest te zijn want ik was veel vroeger dan de wekker.
Immers, Died op tv en ik dát missen? Nou d8 ut nie hè!
Na een paar bakken leut was het dan eindelijk 10 uur en zat ik op mijn onedelst deel op de grond, met rug tegen en elleboog op de bank zodat ik mijn gsm zo sil mogelijk kon houden tijdens het filmen.
Daarna de schoenen en jas aan (al buiten geweest? Koud hè?!) en met Vanyar naar buiten om later met een verse bak leut weer dezelfde positie als eerder in te nemen want Died zou nog een keer optreden…
Goed begin is het halve werk, de week had slechter kunnen beginnen wat mij betreft.
~ ~ ~ tot dan blijkt dat: sjuchtssssssssssssssss
Én natuurlijk blokkeert rtl4 mij het uitzenden van MIJN EIGEN filmpjes op MIJN EIGEN blog. Het spijt me verschrikkelijk maar ik kan helaas niet om geldgraaiende flutcommerciëlen, die in tegenstelling tot mij alles naar zich toe graaien ipv geven, heen.
PS>>>>>>>>>>>>> voor wie het graag wil zien / hebben… mail me dan ff je 06-nr (vooropgesteld dat je een smartphone hebt met whatsap) dan geef ik het je… de bestanden zijn te groot voor het doorsturen via mail, messenger, sms etc
Het gaat vandaag ietsjes beter…
onder de riem van alle mensen die wereldwijd dag in dag uit knoeterhard werken om dierenleed te verzachten en daardoor te verkleinen want het uitroeien is natuurlijk utopie.
Melodyks 