Ik wil óóóókkk

… schreef ik bij HIER foto’s onder ogen kreeg van iemands bezoek aan de Floriade in Almere… Ik las ook dat hij niet een dagticket maar een pas had gekocht. Dat leverde vraagtekens bij mij op, want wat is het verschil dan, vroeg ik me af. Dus ik ging op onderzoek uit. Als eerste het verschil in prijs en daarna de verschillen in wat je met het één dan wel het ander kunt. Na enkele aha’s en hmm hmm’s bedacht ik me al snel dat een pas voor mij geen optie zou zijn maar een dagticket wel.

Met buuf op de bank voor een bakkie leut kwam het ter sprake dat zij vakantie had en leuke dingen ging doen… op mijn vraag of ze de vakantie al vol had gepland was het antwoord nee. Eén en één is twee dus al snel landden er entreetickets in de mail en vanochtend in alle vroegte stapten we in haar auto en togen we richting Almere.
De weergoden waren ons goed gezind, de jassen waren wel mee maar bleven in de tas, werden niet gebruikt, net als mijn scoot overigens!

Vanaf de parkeerplaats voor de auto reden shuttlebussen af en aan en na een ritje van 20 minuten in een volle bus (jawel, Kootje ging erin mee) stonden we dan bij de ingang.. en na wat foto’s begonnen we met een ritje in de kabelbaan. Je kijkt je ogen uit, klein minpuntje is wel dat de wanden van de hokjes (heet dat zo?) bedekt zijn met een laag plastic ofzoiets van zwart kunststof met ronde gaatjes… maakt het fotograferen erg lastig.

Ook stapten we na weer een lange wandeling -en een pauze met koffie- in Dora, de trein die ons weer een stukje verder bracht… ideaal, hopon  – hopoff, je kunt op of afstappen, wat je maar wilt op tal van locaties. Hebben we dus ook aan paar keer gedaan want het terrein is veel te groot om te belopen, zeker voor een krakkemikkig iemand als ondergetekende.  Nou is 60 hectare niet bepaald klein dus wat dat betreft hoef ik me niet te schamen, me dunkt. (Thuis bleek namelijk dat ik toch maar mooi 9.500 stappen ruim had gezet en een kleine 7km heb aangetikt)

Het oog wil ook wat bij de Floriade …. Dit oog hierboven zeker… Als je op het oog klikt opent mijn foto-album zich, het bevat 200 foto’s.
Maar…. dit oog…. is gemaakt van restjes stof.. het is de achterkant van een gebouw waar je doorheen kunt lopen… aan de voorkant ziet het er zo uit:

En als je je nou afvraagt wat er in die vakjes staat… dat zie je wel als je dichterbij staat maar nog beter als je er binnenin staat:

Aan het eind van de middag vonden we het beiden wel welletjes… we hadden gezien wat we wilden zien (voorbereiding is toch wel een dingetje) en keerden uiterst tevreden terug naar de opstapplaats van de shuttlebussen, waar al een aantal klaar stond. 25 minuten later waren we bij de auto en weer een kleine 2 uur later waren we thuis. Terwijl buuf de honden (de hare en de mijne) nog even mee naar het bos nam, ruimde ik de spullen op en bereidde ik het eten… en onderwijl splitste ik de foto’s uit en schreef ik dit blog… kortom alles liep als een trein vandaag.  … foto-album 200 foto’s – – – > KLIK

PS…Verdrietig nieuws is er helaas ook te melden…
Terwijl men in Zoo Osnabrück al 5 dagen knetterhard vecht (samen met Blijdorp) voor het leven van het bijna 5 jarig olifantje MIngh Tan (waar ik dus veel met mijn gedachten was/ben deze dagen) omdat er het Olifanten Herpes Virus was geconstateerd…. is in Hambug in Tierpark Hagenbeck het in mei 4 jaar geworden Olifantje Raj aan datzelfde virus bezweken (snikkkkk) 

 

 

Heb én hou het goed