WOT ~ Write On Thursday ~ #7

Irene’s  13e  WOT op 30 maart 2023 = “Grensoverschrijdend”

= = = = = = = = = =

Jah, ik kan probleemloos (inmiddels, dankzij veel -niet-witte jassen) de verhalen van a t/m z heen en terug van links naar rechts en van voren naar achteren en allemaal vice versa vertellen. Als zelf-slachtoffer en als moeder van slachtoffers ervaringen genoeg om een gehele encyclopedie te vullen. Maar wie zit daarop te wachten. Menigeen denkt in afbeeldingen ipv tekst dus (veel te ver) grensoverschrijdend gedrag hoef ik niet uit te leggen, al kan niemand die het niet zelf heeft ondervonden ook maar in de verste verte zich voorstellen hoe je je voelt als je niet bij machte bent om die waanzin te vermijden.

Grensoverschrijdend gedrag is volop een toegestane actie van iedereen met macht, ongeacht de vorm van die macht, elke macht, behalve die die met ‘on’ begint.
Het slachtoffer is altijd schuldig want het wilde het zelf… of het slachtoffer heeft een levendige fantasie en kent niet het verschil tussen waarheid en leugen. 1 van die 2.

Politie & justitie en legers aan hulpverleners staan klaar als het jou overkomt, als het je kinderen (meermalen) overkomt. Iedereen heeft de mond vol van ‘schande’ naar de dader. In het openbaar dan wel te verstaan want niemand geeft toe dat de enige die in dit hele verhaal telt de dader is. Die had een moeilijke jeugd, die is het slachtoffer van de verleiding, zwartmakerij, beliegerij en wat al niet meer maar aangevoerd wordt om hem/haar vrij te pleiten. De advocatuur schuift moeiteloos hun zakken vol want iedereen dokt graag om de dader te helpen.

En dan sta je daar als moeder… op een politiebureau. Voor een herhaalde aangifte want nadat enkele jaren eerder jouw 1e kind jaren wekelijks misbruikt werd omdat jij actief was en dus dat kind aan de oppas toevertrouwde… krijg je te maken met een duo dat zich vergrijpt aan een klas vol kinderen waarvan jouw ander kind er ook eentje van is. En ga je er vanuit dat het deze keer wel anders zal zijn, dat deze keer wel een aangifte gedaan mag worden én bovenal dat men er ook daadwerkelijk iets mee doet.

Oeps. Vergipsing.

‘Mevrouwtje. Wij weten wat u doormaakt, heel vervelend voor u’… zegt een pas-van-de-politie-academie-afgestudeerde huppelkut die zelf nog maar amper menstrueert. Ik ga uw aangifte niet opnemen want de heren zijn bij ons bekend en het is een complex verhaal. Bovendien gaat u van justitie een brief ontvangen die u moet ondertekenen en retourneren, waarin u akkoord gaat met het zwijgen over deze hele kwestie want we willen geen hetze in het dorp’.
Ja joh, tuurlijk joh, het zijn maar 24 kinderen in de leeftijd van 8 – 9 jaar die voor de rest van hun leven kapot zijn naar herhaald ‘grensoverschrijdend gedrag’. Stelt niks voor toch.
Ach en wee, die arme daders toch…  *sarcasmeknopje uit (die brief is nooit getekend maar dat even terzijde).

Korte tijd later, zit ze achter in de woonkamer te studeren terwijl echtgenoot in de voorkamer naar de tv kijkt. Ze hoort een bekende stem van een regionale nieuwslezeres die iets vertelt over een duo heren. “wegens een vormfout vrijgelaten” is één van de zinnen die ze hoort. Van studeren komt niks meer terecht en van slapen die nacht ook niet.

De volgende ochtend belt ze haar baas en meldt ze zich ziek. Na dat telefoontje stapt ze in de auto en rijdt ze naar het politiebureau om verhaal te gaan halen. Gezien haar standvastigheid krijgt ze uiteindelijk iemand te spreken nadat duidelijk werd dat ze niet van plan was zich weg te laten sturen. De agent in kwestie die haar te woord staat is vriendelijk en nadat hij haar verhaal heeft aangehoord zegt hij dat zij hem moet geloven als hij zegt dat hij die uitleg verre van oké vindt maar dat het nou eenmaal volgens het boekje van de wet moet gaan. Zijn uitleg is als volgt: Elke gevangenis kent speciale cellen voor zedendelinquenten en die waren bezet dus werden hij & hij in een reguliere cel opgesloten. Dat mocht dus en deze vormfout leidt dus tot hun in vrijheidstelling en bovendien krijgen ze beiden 15.000 gulden mee als schadevergoeding…..  Ze weet niet wat ze hoort en is met stomheid geslagen (haar met de mond vol kiezen en tanden te zetten is wel een dingetje, dus dat dit gebeurt zegt wel iets).
Ze gaat naar huis en belt de rechtbank, officier van justitie en doet haar beklag.
De repliek is:
maak je niet zo druk, de heren verhuizen naar Noord-Holland, dat is 2 uur rijden vanaf Groningen, je denkt toch niet dat ze de moeite gaan nemen om die reis te ondernemen?
—Ehhhh dus in ‘puntjepuntje’ wonen geen kinderen? Zijn geen scholen? – – –
**Ja tuurlijk wel, maar maak je geen zorgen, we houden ze in de gaten hoor. Zodra ze de mist in gaan pakken we ze op.- – –
Oftewel met ieders 15.000 gulden op kosten van het slachtoffer
Verhuizen naar nieuwe woning voorzien van alle luxe op kosten van het slachtoffer
Daar nieuwe prooien zoeken, vinden en misbruiken en dan weer
kassaaaaaaaa van voren af aan. Kindermisbruik – Hét verdienmodel van de staat.
Als dát niet grensoverschrijdend is wat dan wel?

Het slachtoffer van tigvoudig extreem grensoverschrijdend gedrag is dubbel slachtoffer want uit wiens portemonnee komen de schadevergoedingen en alle andere onkosten die zij maken aan de daders, ooh oeps sorry, de echte slachtoffers bedoel ik natuurlijk??
Juist ja uit de zakken van die eersten, de belastingbetaler.

Grensoverschrijdend gedrag… het grote voorbeeld van de roverheid… kent meer slachtoffers dan de beste rekenkundige kan tellen.

 

= = = = = = = = = =

 

Heb én hou het goed